×
COVID-19: wiarygodne źródło wiedzy

Depresja u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc

Lek. Paweł Brudkiewicz
Specjalista psychiatra, psychoterapeuta
Centrum Dobrej Terapii
www.centrumdobrejterapii.pl

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) jest jedną z najczęstszych chorób układu oddechowego u osób starszych i stanowi dla pacjentów oraz dla ich rodzin poważne obciążenie (częstsze powikłania i hospitalizacje, upośledzenie jakości funkcjonowania aż do niepełnosprawności, gorsza jakość życia, zwiększone ryzyko zgonu). Choroba ta jest ponadto obciążona dużym ryzykiem wystąpienia problemów psychicznych, spośród których dwa najczęstsze to depresja i lęk.

Współwystępowanie depresji i POChP odnotowano u około 20–40% pacjentów, a POChP i zaburzeń lękowych u 30–50% chorych. Rozwinięcie się tych dwóch stanów dodatkowo pogarsza sprawność fizyczną pacjentów, upośledza jakość ich życia, powoduje częstsze korzystanie z opieki medycznej oraz grozi gorszą współpracą w zakresie przyjmowania leków. Lęk i depresja u pacjentów z POChP zwiększa też ryzyko zgonu pacjenta. Ponadto depresja u chorych z POChP może się wiązać z częstszym występowaniem myśli i tendencji samobójczych.

Pojawienie się depresji u pacjentów z omawianej grupy z wielu powodów pogarsza przebieg POChP, co wtórnie nasila objawy depresyjne. Z kolei czynniki patofizjologiczne występujące w przebiegu POChP zwiększają ryzyko wystąpienia lęku i depresji oraz nasilają te objawy. Ponadto sam fakt konfrontowania się pacjenta z przewlekła chorobą i niepełnosprawnością jest czynnikiem depresjogennym. Pacjentów z POChP, oprócz specjalistycznej opieki pulmonologicznej i rehabilitacyjnej, należy zatem objąć również opieką psychiatryczną i psychologiczną, w celu systematycznej oceny stanu psychicznego i wdrażania odpowiednich interwencji z tego zakresu. Niestety jedynie niewielu pacjentów chorujących na POChP i cierpiących równocześnie na depresję otrzymuje odpowiednie leki przeciwdepresyjne lub jest objętych oddziaływaniami psychoterapeutycznymi.

Wykazano, że wśród pacjentów z POChP z towarzyszącymi objawami lękowymi i depresyjnymi najodpowiedniejszy jest wielospecjalistyczny model opieki. Obejmuje on stosowanie leków pulmonologicznych i przeciwdepresyjnych, rehabilitację oddechową, terapię poznawczo-behawioralną, wsparcie, psychoedukację pacjenta i rodziny oraz naukę bardziej samodzielnego radzenia z chorobą.

W przypadku pacjentów cierpiących na POChP wskazane jest zatem uwzględnienie odpowiedniej opieki psychologicznej i psychiatrycznej, w ścisłej współpracy z pulmonologiem, lekarzem podstawowej opieki medycznej oraz specjalistami z zakresu rehabilitacji i fizjoterapii. W procesie tym ważny jest udział rodziny, zarówno w zakresie zmniejszania obciążenia chorobą bliskiego jak i w obszarze nabywania umiejętności efektywniejszego pomagania pacjentowi.

19.11.2015
Zobacz także
  • Depresja
Wybrane treści dla Ciebie
  • POChP: dieta i odżywianie
  • Anhedonia – objawy, przyczyny, leczenie
  • Depresja
  • Pletyzmografia
  • Kaszel i bóle w klatce piersiowej
  • Depresja sezonowa
  • Depresja maskowana
  • Badanie snu
  • Badania w kierunku niedoboru alfa1-antytrypsyny u chorych na POChP
  • Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta