Inhalatory ciśnieniowe dozujące (MDI – metered dose inhalers) zawierają pojemnik ze sprężonym gazem, który jest nośnikiem dla cząsteczek leku.
Dostępnych jest kilka rodzajów inhalatorów typu MDI, różnią się one szczegółami budowy. Z rynku wycofywane są stopniowo inhalatory zawierające jako gaz nośnikowy CFC (związki freonowe wpływające szkodliwie na warstwę ozonową atmosfery) - zastępuje się je inhalatorami zawierającymi HFA (tetrafluoroetan). Z punktu widzenia chorego ta zmiana nie ma istotnych konsekwencji, skuteczność leków rozkurczających oskrzela jest podobna (w przypadku zmiany inhalatora z glikokortykosteroidem konieczne jest dostosowanie dawki leku).
Po naciśnięciu przycisku (zwykle jest to górna część pojemnika z lekiem – patrz zdjęcia) dochodzi do uwolnienia dokładnie określonej porcji sprężonego gazu zawierającego lek. Do inhalacji nie potrzeba żadnego wysiłku ze strony chorego, ale konieczne jest skoordynowanie wyzwolenia dawki i rozpoczęcia wdechu, dlatego ważne jest nauczenie się prawidłowej techniki inhalacji (patrz zdjęcia).
KROK 1: Zdejmij zatyczkę zabezpieczającą ustnik inhalatora. Pamiętaj, że inhalatorem należy koniecznie wstrząsnąć przed użyciem.
KROK 2: Stań w pozycji wyprostowanej i wypuść powietrze, trzymając inhalator przygotowany do użycia.
KROK 3: Włóż inhalator do ust, szczelnie obejmując wargami jego ustnik. 
KROK 4: W momencie rozpoczęcia wdechu naciśnij na zbiorniczek inhalatora wyzwalając dawkę leku. Musisz nauczyć się synchronizować wyzwolenie dawki z początkiem wdechu.
KROK 5: Wyjmij inhalator z ust. Wstrzymaj oddech na ok. 10 seekund, a następnie wykonaj spokojny wydech. 
KROK 6: Zamknij zatyczkę zabezpieczającą ustnik. Spejser (komora inhalacyjna)
Zastosowanie spejsera (komory inhalacyjnej) ułatwia przyjmowanie leku z inhalatorów ciśnieniowych (MDI), ponieważ chory nie musi koordynować wdechu z momentem wyzwolenia dawki leku. W przypadku inhalatorów zawierających CFC spejser dodatkowo poprawia dystrybucję leku w układzie oddechowym.
Spejser to plastikowy pojemnik, zwykle o kształcie walca lub cylindra, czasami składający się z dwóch połówek łączonych ze sobą na zatrzask. Z jednej strony znajduje się ustnik, z drugiej przyłącza się inhalator. Dawkę leku uwalnia się do komory inhalacyjnej. Po uwolnieniu pojedynczej dawki leku do komory, wykonujemy powolny, możliwie głęboki wdech i zatrzymujemy oddech na około 10 sekund. Jeżeli lekarz zalecił przyjęcie 2 lub więcej dawek, nie należy podawać dwóch dawek do komory inhalacyjnej - po przyjęciu pierwszej dawki trzeba odczekać chwilę i przyjąć w taki sam sposób kolejną. Jeżeli chory nie jest w stanie przyjmować leku w wyżej opisany sposób, alternatywą jest wykonanie co najmniej 5 normalnych wdechów z komory inhalacyjnej po uwolnieniu do niej leku.
Ryc. Inhalator ciśnieniowy dozujący: a - obudowa, b - pojemnik na lek, c - zastawka dozująca, d - dysza, e - ustnik, f - aerozol zawierający nośnik (gaz) i lek
